من معمولاً دفعه اول نه، ولی بعد از دو سه بار دیدن یه نفر ، طرفو خُرد و خلاصه می کنم و می ذارم تو یک یا چند کشویی که توی ذهنم دارم. همه شون هم برچسب دارن.: ترشیده ها، شیرین زبون ها، با نمک ها، کپک زده ها، نچسب ها، سفالی ها، خامه دار ، الکل دارها و غیره.
یه کشو هم دارم، کلیدش یه کم بدقلقه. سخت باز میشه ، خیلی جا نداره که هر آشغالی دستم اومد رو بذارم توش و خوشحال باشم که به این کشوم هم یه سری زده م. اونایی هم که میرن توش معمولاً تا آخرین قطره مصرف میشن. برچسب هم نداره. اصولاً برچسبش همینه: بی عنوان ها، بی نام ها.
